Różnice w kijach sportowych: Porównanie kijów do narciarstwa, skitouringu, trekkingu, biegania i nordic walking

Każdy kij ma dwa końce. Przynajmniej tak twierdzi przysłowie. Żeby jednak nie było tak prosto, dodajmy że kije sportowe poza dwoma końcami, mają jeszcze takie detale jak wpinane rękawiczki, paski, regulację i cały sort dodatkowego asortymentu. I to właśnie te detale dedykują do jakiego sportu nasz kij z dwoma końcami jest przeznaczony. 

Chociaż nie każdy jest przekonany do uprawiania aktywności z kijami, to nie sposób nie zauważyć, że stają się one coraz powszechniejszym widokiem nie tylko na stokach i w górach ale też w parkach czy lasach. I dobrze, bo uprawianie z nimi sportu przynosi szereg korzyści zdrowotnych i pomaga uchronić się przed kontuzjami. Jednak które kije służą do czego? I dlaczego? W poniższym artykule przybliżymy różnice cechujące kije do trekkingu, nordic walking, narciarstwa i skitouringu.

Kije do narciarstwa

Narciarstwo to sport, który wymaga specjalistycznego sprzętu, a jednym z jego elementów są kije narciarskie. Pomagają zachować równowagę i balans podczas zjazdu oraz są nieocenioną pomocą gdy przyjdzie nam się poruszać po płaskim terenie (np. w kolejce do krzesełka). Choć początkujący często stawiają pierwsze “kroki” na nartach bez kijów (mniejsza ilość elementów do skoordynowania), to doświadczeni narciarze nie mogą bez nich żyć. Nawet niewielkiej wagi kije trzymane w wyciągniętej ręce, stanowią balast który jest potężnym narzędziem przy wykonywaniu długich, ciętych skrętów przy dużej prędkości. Dodajmy do tego wygodę w odpinaniu nart czy pozycję do odpoczynku, gdy opieramy się o wysunięte przed nas kije. 

Kije narciarskie są najczęściej wykonane z lekkiego, ale wytrzymałego aluminium lub włókna węglowego. Co istotne, tradycyjne kije narciarskie nie posiadają regulacji długości. Wynika to z siły z którą w niektórych stylach jazdy używa się do wchodzenia w skręt poprzez “odbicie” się z kijka. Regulowane kijki (zwłaszcza starszych generacji) mogłyby się podczas takiego manewru zsunąć.

Rękojeści zazwyczaj wykonane są z gumy, plastiku lub pianki a ich profilowanie ma zapewnić pewny chwyt w grubej narciarskiej rękawicy. Większość kijów narciarskich posiada przyczepione do rękojeści paski, które zapewniają podparcie dla nadgarstka i zabezpieczają przed utratą kijka gdy ten zaklinuje się w twardej powierzchni stoku. Wszystkie kije narciarskie są wyposażone w talerzyki, zabezpieczające kij przed zbyt głębokim wbiciem się w śnieg. 

Długość kijków narciarskich dobiera się do wzrostu i budowy ciała danego narciarza. Zasadniczo, trzymając kijki powinniśmy mieć kąt prosty w łokciu. Dobrze jest pamiętać, że dolna część kija pod talerzykiem znika w śniegu. Najłatwiej sprawdzić czy kijek jest dla nas dobry, trzymając go odwróconego rękojeścią w dół, łapiąc dłonią tuż poniżej talerzyka (talerzyk i końcówka kijka wystają ponad naszą dłonią). Niektóre firmy mają tabele gdzie wyszczególniony jest wzrost i podana dla niego sugerowana długość kijków. 

Kije do skitouringu

Skitouring to forma narciarstwa turystycznego. Jest dyscypliną, która łączy w sobie elementy narciarstwa i wspinaczki górskiej. Z racji długich i wymagających podejść w trudnym terenie, sprzęt do skitouringu musi być lekki i wytrzymały. 

Najczęściej kije skitourowe składają się z dwóch segmentów i posiadają regulację długości. Dzięki temu możemy zmieniać długość kijków pomiędzy podejściem i zjazdem w zakresie około 100 – 145 cm. To właśnie posiadanie dwóch a nie trzech segmentów najbardziej odróżnia kije skitourowe od kijów trekkingowych. Mniejsza ilość segmentów wpływa pozytywnie na ich wytrzymałość i niezawodność. Dodatkowo kiedy będziemy już musieli przypiąć kije do plecaka w trudnym terenie i tak nie będą wystawać i przeszkadzać bardziej, niż przypięte tam narty. 

Na rynku są dostępne również jednoczęściowe kije skitourowe. Ich długość dobiera się do wysokości ramienia użytkownika lub pod pachę i nie ma możliwości ich skrócenia do zjazdu. Wykonywane ze specjalnych stopów aluminium lub carbonu są bardzo lekkie i wytrzymałe. Często takie kije posiadają mniejsze, trójkątne talerzyki zakończone zaostrzonym grotem, który agresywnie wbija się nawet w twarde zlodowaciałe powierzchnie. Zazwyczaj takich kijów używają zawodnicy. 

Materiały z których wykonywane są kije skitourowe nie odbiegają zbytnio od tego co znamy z narciarstwa. Króluje aluminium, włókna węglowe i carbon. Producenci prześcigają się w dostarczaniu na rynek kijków o najniższej wadze. Pamiętajmy jednak, że bardzo niska waga może rzutować na wytrzymałość, zwłaszcza w kijach wykonanych z carbonu czy włókien węglowych, których sprężystość na mrozie jest zdecydowanie niższa niż aluminium. Dlatego też kije carbonowe zaleca się bardziej doświadczonym skitourowcom.

Talerzyki do kijków skitourowych są większe od tych używanych w kijach narciarskich. Wynika to z faktu poruszania się poza ubitymi trasami, gdzie mały talerzyk o średnicy 5 cm po prostu wbije się i przepadnie w świeżym śniegu.

W porównaniu z kijkami do narciarstwa, kije do skitouringu są bardziej wszechstronne, co wynika z różnorodności terenu, po którym się poruszamy.

Kije do trekkingu

Trekking to forma turystyki pieszej, która często obejmuje długie trasy i zróżnicowany teren. Kije do trekkingu są niezbędnym elementem wyposażenia, szczególnie na długich dystansach i w trudnym terenie. Są regulowane i składają się z trzech segmentów, dzięki czemu można je dostosować do swojego wzrostu i aktualnego terenu oraz przypiąć bezpiecznie do plecaka. W przeciwieństwie do kijów skitourowych, kije do trekkingu mają małe talerzyki które zabezpieczają przed zbyt głębokim wbiciem kijka w miękkim terenie. Jeśli natomiast wybieramy się na szlak zimą, zaleca się zmianę talerzyków na większe, takie jak używane są w kijach skitourowych. Jeśli chcesz dowiedzieć się jak wybrać najlepsze kije trekkingowe i na co zwrócić uwagę przed zakupem zapoznaj się z naszym praktycznym przewodnikiem tutaj.

Kije do nordic walking

Nordic walking, czyli szybki marsz z kijkami, jest formą rekreacji, która staje się coraz bardziej popularna. Posiadają specjalne rękawice przypinane do rękojeści, które są niezbędne do prawidłowego technicznego ruchu z wypuszczeniem kija. W zależności od modelu, rękawice mogą być przypięte do kijów na stałe lub posiadać system szybkie wpinania i wypinania. Kije nordic walking mogą być regulowane, składające się z dwóch / trzech segmentów, bądź jednoczęściowe bez regulacji. Ich długość powinna wynosić około 70% wzrostu użytkownika. Początkowo zaleca się trochę krótsze kijki a z czasem gdy wydłużymy krok i doszlifujemy technikę, można długość kijków zwiększyć. Charakterystyczne dla kijków nordic walking są też gumowe nakładki na końcówki w formie bucików. Zapewniają dobrą przyczepność na płaskich powierzchniach podczas odpychania, gdy kij opiera się o ziemię pod znacznym kątem. Niektóre z kijów wyposażone są w zaostrzony grot i do poruszania się po chodnikach wymagają nakładek, inne posiadają standardowy okrągły grot taki jak w kijach trekkingowych. Kije do nordic walking są zdecydowanie mniej uniwersalne niż kije do trekkingu czy skitouringu – zostały zaprojektowane z myślą o konkretnej dyscyplinie i są najlepsze do użytku na równym terenie.

Kije biegowe

Kije przeznaczone do biegania najbardziej odbiegają swoją konstrukcją od pozostałych. Popularnie nazywane są “Z-tkami”, gdyż składają się z czterech krótkich segmentów z których tylko jeden wsuwa się do górnej części, pozostałe połączone są linką która przebiega przez środek wszystkich segmentów. Dzięki takiemu rozwiązaniu kijki te są bardzo kompaktowe i po złożeniu pozwalają się schować w minimalistycznym biegowym plecaku. Występują też tradycyjne, jednoczęściowe, nie składane kije biegowe, choć w trudnym górskim terenie gdzie musimy mieć wolne ręce, będą trochę przeszkadzać przypięte do plecaka.

Porównanie i konkluzje

Każdy z tych rodzajów kijów jest unikalny i służy specyficznemu celowi. Kije narciarskie i skitourowe są zaprojektowane do poruszania się po śniegu, kije do trekkingu są uniwersalne i doskonałe do zróżnicowanego terenu, a kije do nordic walking są idealne do rekreacyjnego chodzenia po równym terenie. Kije biegowe z kolei są coraz częstszym wyborem do zwykłego trekkingu, ze względu na ich kompaktowe rozmiary po złożeniu i łatwość w transporcie. Bez problemu mieszczą się w walizce. Wybór kijów zależy od Twoich potrzeb i typu aktywności, jaką planujesz uprawiać. Pamiętaj, że odpowiedni sprzęt to klucz do bezpieczeństwa i komfortu podczas uprawiania sportu na świeżym powietrzu.

Chciałbyś dowiedzieć się więcej na temat różnych rodzajów kijów sportowych? A może masz swoje doświadczenia, które chciałbyś podzielić? Zapraszamy do dyskusji w komentarzach. Dziękujemy za przeczytanie tego artykułu i mamy nadzieję, że pomógł Ci zrozumieć różnice między różnymi rodzajami kijów sportowych.